Urineweginfecties bij baby's: diagnose en behandeling

Baby's onder de twee jaar lijden geregeld aan urineweginfecties waarbij het nierbekken ontstoken is. Het eerste teken is meestal hoge koorts (39°C of 40°C). Om een betrouwbare diagnose te stellen, doet de arts een cytobacteriologisch onderzoek van de urine of ECBU. Als je baby een nierbekkenontsteking heeft, is dat duidelijk af te lezen uit dat onderzoek. In de eerste drie levensmaanden komen urineweginfecties vaker voor bij jongens; daarna zijn vooral kleine meisjes er vatbaar voor.

Voor de leeftijd van 2 jaar zijn de symptomen bij baby's anders dan bij oudere kinderen. Symptomen van een urineweginfectie bij een baby kunnen zijn:

• Koorts: een onverklaarbare koorts kan het belangrijkste teken zijn.
• Prikkelbaarheid: de baby kan meer prikkelbaar zijn of vaker huilen dan normaal.
• Veranderingen in eetgewoonten: weigeren te eten of verlies van eetlust.
• Braken en diarree: deze gastro-intestinale symptomen kunnen voorkomen.
• Sterk ruikende urine: een sterke of ongebruikelijke geur van de urine.
• Troebele of bloederige urine: de urine kan troebel zijn of bloed bevatten.
• Pijn of huilen tijdens het plassen: de baby kan tekenen van pijn tonen bij het plassen.
• Overmatige slaperigheid of lethargie: de baby kan abnormaal slaperig of lethargisch zijn.
• Slechte gewichtstoename: de baby kan niet goed in gewicht aankomen.

Het is belangrijk om een kinderarts te raadplegen als je vermoedt dat je baby een urineweginfectie heeft voor een juiste diagnose en behandeling.

6 maanden

Op de leeftijd van 6 maanden kunnen de symptomen moeilijk te herkennen zijn omdat baby's hun ongemak niet verbaal kunnen uiten. Koorts is vaak het enige symptoom. Als je baby aanhoudende koorts heeft zonder duidelijke oorzaak, kan dit wijzen op een urineweginfectie. Raadpleeg onmiddellijk een arts.

1 jaar

Als je een of meer van deze symptomen bij je baby opmerkt, raadpleeg dan onmiddellijk een kinderarts. De arts zal tests uitvoeren, zoals een urineanalyse, om de infectie te bevestigen en de juiste behandeling voor te schrijven.

De behandeling van pyelonefritis bestaat uit antibiotica, toegediend zodra de testresultaten beschikbaar zijn. Twee dagen later zal een nauwkeuriger analyse de verantwoordelijke bacterie identificeren, waardoor de behandeling kan worden aangepast. Als de toestand van de baby niet verbetert, kan een ziekenhuisopname noodzakelijk zijn om septikemie uit te sluiten. Baby's jonger dan 3 maanden worden standaard in het ziekenhuis opgenomen en krijgen antibiotica via een infuus. Oudere kinderen beginnen met een infuus en schakelen daarna over op orale medicatie.

Terugkerende urineweginfecties zijn relatief vaak voorkomend bij jonge kinderen. Bij de geboorte is het immuunsysteem van baby's nog niet volledig ontwikkeld, waardoor ze vatbaarder zijn voor infecties. Gemiddeld kunnen baby's elke 1 tot 2 maanden een infectie krijgen.

Het voorkomen van urineweginfecties bij baby's vereist enkele goede hygiënepraktijken en preventieve maatregelen. Hier zijn een paar tips om het risico op urineweginfecties bij je baby te verminderen:

• Regelmatig verschonen van luiers: Vervang de luiers van je baby regelmatig om de ophoping van bacteriën te voorkomen. Gebruik luiers van goede kwaliteit die goed vocht absorberen.
• Goede hygiëne tijdens het verschonen: Veeg altijd van voor naar achter om te voorkomen dat bacteriën van de anus naar de urinebuis worden overgebracht. Gebruik geurloze en zachte doekjes die geschikt zijn voor de gevoelige huid van je baby.
• Voldoende hydratatie: Zorg ervoor dat je baby voldoende vloeistoffen (moedermelk of flesvoeding) drinkt om te helpen bij het verwijderen van bacteriën uit de urinewegen.
• Vermijd irriterende producten: Gebruik geen badschuim of geparfumeerde zepen die de urinebuis kunnen irriteren. Kies hypoallergene producten die speciaal voor baby's zijn ontworpen.
• Zorg na de stoelgang: Reinig de genitale zone zorgvuldig na elke stoelgang om de verspreiding van bacteriën te voorkomen.
• Let op tekenen van infectie: Wees alert op tekenen van een urineweginfectie, zoals sterk ruikende urine, koorts of verhoogde prikkelbaarheid, en raadpleeg snel een kinderarts bij twijfel.

Door deze preventieve maatregelen te volgen, kun je helpen het risico op urineweginfecties bij je baby te verminderen en hun gezondheid te beschermen.